Zaterdag mochten onze jongens naar Waregem voor de eerste competitiewedstrijd. Nieuwe competitie, nieuwe tegenstander, dus toch wel spannend. Tegenstander van dienst: koninklijke basketbalclub ION Waregem.

Een koninklijke titel krijg je als club als je minstens 50 jaar bestaat, en je een ingevuld A4tje naar het paleis stuurt. Meer is het niet, maar het klinkt wel goed. Een ideetje misschien voor binnen een paar jaar.

Terug naar de essentie. De tegenstander, een stel flinke meisjes, leek tijdens de opwarming geen hapklare brok te worden voor onze bloedjes. Maar schijn bedroog ons. Na 2 minuten stond er een 0-12 op het bord. Eens goed de gas erop, moeten de onzen gedacht hebben. En de gas ging er niet meer af. Er werd sterk, collectief en met inzet gespeeld. Voor elke bal werd gevochten. De dames deden hun stinkende best, maar zagen k3-gewijs alle kleuren van de regenboog.

De rust in met 14-51. Een menukaart van 75 bladzijden, een schoon zicht op de Gavers en meer volk dan mensen achter de toog, maar binnen het kwartier een paar drankjes besteld krijgen, bleek niet tot de mogelijkheden te behoren. Het zij zo. De ref wacht niet, dus wij weer naar beneden.

Als je de tweede helft ingaat met 51 punten dan weet je dat er mag gedroomd worden van een eindscore van meer dan 100 punten. Puur mathematisch moet je dan immers uitkomen op 102. Dat is nu eenmaal zo in de wiskunde, ik kan daar ook niet aan doen.

Onze jongens deden zowaar nog beter: 30-103. En het had nog meer kunnen zijn, maar op het einde wou de bal er nog moeilijk in.

Driesse had de eer en het genoegen om er nr 100 in te leggen, hetgeen een aantal ouders opgelucht adem deed halen. Proficiat Driesse, doe vooral zo verder!

Proficiat aan gans het team en uiteraard ook aan de coach!

Volgende week krijgen we de Kortrijk Spurs op bezoek voor, hopelijk, een Guldensporenslag van jewelste.

Supporters op post!